Wijn voor op de rand van je bed.

Plof.

Je hebt een zeeëgel van me tegoed.

Omdat ik naar Julian Casablancas luisterde en daarom even aan je dacht en toen de eerste zeeëgel van de dag vond. En het ritselen van schelpjes in combinatie met het geruis van de zee is toch wel heel prettig. Ik liep over het strand met mijn zigeunersjaal om en ik was heel erg achterop geraakt omdat ik het niet kon laten nog meer zeeëgels te zoeken en de kat heeft heel hard in mijn vinger gekrabt en het prikte toen er zeewater in kwam. Is het trouwens zeeëgel of zee-egel? Maar de soort die ik gevonden hebt heet eigenlijk zeeboontje, wat ik lief vind.

Ruilhuis.

Er staan hier overal sierblikken. En kerstdingen. En eindeloze mandjes met gedroogde bloemen.
Het is hier een beetje raar, maar het is leuk om iedereen weer te zien en mijn nichtje, neefje en oom praten heel lief.

Mijn vader zit met de poes op schoot en mijn tante leest voor uit het nieuwe kookboek. Iedereen is moe, we  hebben net gegeten. Opa en oma praten over een praktische oplossing wat betreft de perensiroop. Morgen staan we vroeg op voor de vogeltjesmarkt, mijn moeder wil niet meedoen. Iedereen hier speelt spelletjes alleen en we luisteren Pink Floyd terwijl we op de lasagna(die mijn neefje overigens niet lust) aan het wachten zijn. Ik heb rode wangen en een duf hoofd en mijn gedachten beperken zich tot het opvangen van gespreksflarden over rauwe boerenkool en sla.

Ik word over mijn hoofd geaaid. Mijn vader zingt zachtjes een liedje voor zich uit. De wijn is op.

En de vakantie moet nog beginnen.

Zwaarden.

Je
Voelde je ongemakkelijk, en ik
ook
Een beetje
soort van.

Ik zie je,
wrijft over mijn rug

Schreeuwt iets in mijn oor
omdat de muziek hard staat, die me niet
aanstaat
Je hebt mijn arm
vast

Ik lach.

Je zegt dingen die ik niet wil
horen
maar ook wel, en jij lacht een beetje
mee met mij

En we dansen alleen
maar door maar ook
omdat we niet weten wat we anders
Konden of zouden moeten doen

We roken om onszelf een houding te geven in deze rare situatie, op deze
vreemde plek
Ik vertel je hoe ik teveel heb
gedronken gisteravond
Jij ook.

Je bent moe.
Ga naar huis, ga slapen
Dat doe je.

Ik heb mijn telefoon bij de hand, ja.
Praat over sterrenbeelden die jij onzin vindt
Maar ik niet want
Ik leg het je uit

Je droomt. Ik ook.

Verf in mijn haren, stel ik me zo voor
Soms
Als de tijd daar is

Misschien. Of zo. Zeg maar
Ja
of nee.
Gedag zeggen is raar en ongemakkelijk en ik wiebel

Maar dat geeft niet
want dan lijkt het minder erg.

Het is goed
In mijn
hoofd, het jouwe

Weet het misschien nog niet maar ik
wil het je wel vertellen.

Ofzo.

Ik voel me niet heel erg Lot vandaag, maar dat trekt wel bij en je hebt zo ontzettend gelijk in heel erg veel. 

Goede ideeën zijn er, nu de uitvoering nog en straks ben ik een hele week in Zeeuws-Vlaanderen en ik weet niet of dat helpt of niet. 

Ik ging maar even toast met pindakaas eten om de hele boel maar een beetje te relativeren. Ik weet nog niet of dat is gelukt. Verder: graag zomernachten en sigaretten in bed en heel veel wijn. En dat ik dan de plaatsen en namen van alle sterrenbeelden uit mijn hoofd weet. 

Hadden we het net over Oostenrijkse meisjes of niet?

Het was heel anders dat ik me voorgesteld had en ik denk dat ik nu wel zeker weet dat ik niet echt een clubmeisje ben. De muziek was een beetje raar en ik probeerde te dansen maar ik wist niet precies hoe. En ik voelde me heel anoniem tussen alle mensen die ik kende en mij kenden. En ook een beetje absurd en wazig.

Verder voel ik me wel echt heel stoer want ik ben toch maar gegaan en er werd geflirt met mijn beste vriendin en ik lag niet ergens te kreunen in een hoekje vanwege het één of andere dubieuze middel dat dus niet in mijn drinken gedaan was, en ik ben niet anders geworden na vanavond. En het is toch wel echt waar dat als je Franse sigaretten rookt je je toch net iets artistieker voelt, ook al sta je in een overvolle rookruimte in een te warme club.

Alle gebeurtenissen van gisteren resoneren in mijn hoofd als van met je vuist op een tafel slaan.

Ik vond het heel leuk dat je dat zei: als het gebeurt, gebeurt het. Maar dan in het Latijn, wat ik vergeten ben.

Later als ik Groot ben heb ik lang haar, en dan mag je het borstelen voordat we gaan slapen.

Als je wil.

Snap je.

Ik huppelde ineens en het regende. En er keken allemaal mensen naar me maar dat vond ik niet erg want ik bedacht me dat ik waarschijnlijk op dat moment even meer plezier in het leven had dan zij. En dus gaf het niet, en ik heb een nieuwe piercing die heel veel pijn deed maar heel tof is. En ik houd van Rafaëlle en van dat mijn haar soms best leuk krult. En ik wil zaterdag en wakker worden van maanlicht en het wordt dus echt niet typisch maar heel erg leuk.

Omdat ik dat zeg.

De groeten zijn gedaan.

Je zag er heel mooi uit met je haar een beetje in de war en je jas in mijn lievelingskleur. En ik vond het heel leuk dat je honing in je cappuccino deed in plaats van suiker en ik vroeg me heel lang af wat je aan het doen was maar je plakte gewoon een screenprotector op je telefoon.

En toen kwam je naast me zitten en ik zag dat je hetzelfde opschrijfboekje als ik had en je las een krant waarvan ik vermoed dat het meer een soort pamflet was en je had mooie schoenen aan.

En je hoestte en ik wilde je op je rug kloppen maar ik heb het niet gedaan, en ik durfde de hele tijd al niet maar toen je naar me keek nog minder.