Dan is het zo'n zondag waarop je besluit dat het niet uitmaakt dat je er verlept uitziet(inclusief woonvest en veel te grote bril, en dan ook nog eens met je haar stom), en dan kom ik je ineens tegen.
Maar je hebt naar me gelachen, en ja. Mm. -picture mijn gezicht-
En het was zo'n leuk feest. En ik heb me zo hard in m'n vingers gesneden. En ik heb CD's gekocht, en daar word ik altijd zo blij van. En soms word je bijna dronken van maar één glas wijn, zoals vandaag. Da's raar.
Mijn moeder heeft een heleboel kleren van me opgevouwen, terwijl ze eigenlijk boos op me is. En ik zou willen dat dat niet zo was, en dat je terug zou komen.
En het is niet alsof Florence+The Machine nu mijn gemoedstoestand beschrijft, maar ik ben dat gewoon op het moment aan het luisteren, snap je?
No comments:
Post a Comment