Er waren overal ledematen die niet van mij waren, voeten als zebra's, giraffen en slakken, sneeuwvlokjes met glitters, jongens met glitters en meisjes met glitters, alle kleuren van de regenboog. De lucht was dik van sigarettenrook en gecondenseerde mensen. Alles bewoog als één groot pulserend orgaan waardoor je werd opgeslokt, je er doorheen worstelde, lachte naar vreemdelingen en vingerpoppetjes, kralenkettingen en eenzame slofjes, en bij de kluisjes was het koud maar fijn en toen ontdekten we de bioscoop die er ook gewoon zomaar was.
Stippen zijn niet warm, mijn sneeuwvlokvoeten liggen nog ergens in een groot gebouw met aliens en neonlampen. Er waren meisjes in verpleegsterpakjes en jongens die veel te veel over alles nadenken.
Toen werd ik wakker, in een vreemd bed, met de zon die door het raam heen op en in mijn hoofd viel.
No comments:
Post a Comment