Baalbaalbaal.

Als je ziek bent gaan nachten langzaam omdat je niet slaapt, nachtend-ochtenden alleen nog maar langzamer omdat je weet dat je ook niet meer gaat slapen, ochtenden snel omdat je alleen maar slaapt en de rest van de dag kruipt voorbij in hetzelfde monotone tempo omdat je niet anders doet dan een variatie op de reeks herhalingen van de dingen waartoe je in staat bent.

Klopt die zin?

Ik verkeer nu niet meer zozeer in het stadium van ontbinding(want ik kan rechtopzitten en mijn 'eten' binnenhouden), danwel in het stadium waarin je je doodverveelt omdat je vanalles wil maar te slap bent, je leeft op fruit en bouillon en grote delen van de dag slaapt. Slapen is zeker fijn, zonder twijfel. Maar ik kan me leukere manieren bedenken om mijn vakantie door te brengen.

Even een klein ode'tje aan moeders: zeker als je ziek bent zijn ze fantastisch. Dankjewel mama, hartje hartje.

Iedereen vindt je ook zielig als je naar beneden komt kachelen als een wandelend douchegordijn. Da's ook irritant. Ik geef ze geen ongelijk, want zieke mensen zijn ook Heel Erg Zielig. Maar dat weten ze zelf ook wel.