Gisteren kocht ik tien bolletjes wol bij een heel aardige dame, en ik vraag me af wie de manier bedacht heeft om al die wol tot nette bolletjes op te rollen. Als ik het doe lukt het namelijk nooit.
3D-printers zijn eigenlijk een soort wonder. Ze maken van allemaal kleine, op elkaar gestapelde draadjes plastic gewoon díngen, zoals koffielepeltjes, armbanden en miniatuurversies van kasten.
Ik moet onthouden om elke avond voor ik ga slapen mijn horloge op te winden anders blijft het voor altijd half acht.
No comments:
Post a Comment