Nice place, Latvia.

Dat is serieus de slogan van het land. Nee serieus.
Of 'The country that sings', maar ik vond deze veel leuker(lees: idioter).

Ja, het was leuk. Erg lang, dat wel, maar het een sluit het ander niet uit en soms is het juist wel goed om lang weg te zijn i.v.m.(vind het nog steeds stom dat achter afkortingen nóg een punt moet)hoofden leegmaken en nadenken en tijd voor jezelf hebben enzo.
Niet dat dat gebeurt/dat je dat hebt, maar het is een aardig idee.

In Letland heb je ontzettend veel plaatsnamen die eindigen op -iga of -pils. Leuk. Zorgt voor de nodige meligheid, zeker als je Heel Erg Lang in de auto moet zitten om vervolgens bij een plaatsje te komen waar gewoon niemand is en bijna alles gesloten blijkt te zijn. En vervallen, trouwens. Alle Baltische landen hebben een hoog vergane glorie-gehalte(van Estland weet ik dat niet zeker, maar nouja). Tuurlijk is dat de schuld van de Russen. Letland is nog geen 20 jaar onafhankelijk, dus je kan je voorstellen dat ze het daar nog steeds niet zo op de Russen hebben. In Riga slaan ze je op je neus als je per ongeluk dankjewel in het Russisch(spasibo) zegt. Nice one, dad. Zijn neus bleef heel. Maar echt blij keken ze niet.

In my father's defense: De parkeerplaatsopzichter(?)was Russisch, dus het is ook allemaal heel verwarrend.

Riga is echt heel mooi trouwens. Heel anders dan andere grote steden zoals Berlijn of Amsterdam. Wel miegelt(haha)het er van de oude soviet-gebouwen, vinden de Letten niet zo leuk, maar ze zijn zo ontzettend trots op hun land. De Academy of sciences is een heel mooi gebouw, heel groot, lijkt wel een beetje op het Empire State Building. De Letten verafschuwen het omdat het door een Russische architect is ontworpen. Toch jammer.

Als je drie dagen achter elkaar niks doet en alleen maar in de auto zit, word je er toch doodmoe van. Dat klopt niet en het is stom. Zeker als je chagrijnig wordt omdat je moeder chagrijnig is en je vader daarweer chagrijnig om wordt en je niet zeker weet of je broer ook chagrijnig is en alleen maar niks zegt. Op een gegeven moment praten we gewoon niet meer tegen elkaar.
's Avonds wordt het dan wel weer heel gezellig. Dat dan weer wel.

H(mijn moeder): Ja, die vriend van jou, ja hoe heet-ie ook alweer, die Rus, eh. di..vloe..eh..
G(mijn broer): Vlad, mama. Ongelooflijk. Kan je een meer Russische naam bedenken?
H: Jaa, wodka!
We stikten er bijna in.
(Niet in wodka, van het lachen.)

Polen is niet leuk. Nee, echt niet. Ze kunnen wel bouwvakken, en in een bus zitten, maar Polen is niet leuk en Polen zijn niet leuk. Wel als je houdt van mensen die je aankijken met een blik van 'stomme Hollanders' en die je opzij duwen in de supermarkt. Dan kan je je lol op. Ook als je van grote stukken plastic in je pizza houdt, trouwens. Ja, echt.

We gingen 25 kilometer kanoën maar ik werd op een gegeven moment helemaal duizelig van de zon en dat was niet leuk. Arme Gijs. We hebben zes uur over die tocht gedaan. Da's serieus best lang, en niet zo'n beetje ook.

Letten die Engels praten zijn echt leuk, want ze hebben zo'n aandoenlijk accent. De eigenaar van het eerste huisje waar we in zaten(Lacsetas, dicht bij Kuldiga)  eindigde elk gesprek met: "Oh-keeeeh. Szee youu."
Doen we nog steeds na. Doet me trouwens denken aan Frankrijk, twee jaar geleden waar we op een camping zaten met een Nederlandse eigenaar die heel erg in herhaling viel(jajajaja, née, née,oh! Jaaaajaaaja, nee). Leuk. Mensen met gimmicks. Harske leuk.

Ik ben niet echt niet als ik gewoon normaal eet en slaap maar ik heb het wel eerst een hele tijd echt heel koud en daarna heel warm. Echt heel irritant en ik wilde mijn nagels helemaal niet weer groen lakken maar ik moet want ik heb(god sta me bij)een fotoshoot vandaag. Oh oh oh. En ik ben al helemaal niet fotogeniek, dus dat wordt lachen.

Auw, ik heb mijn teennagel te kort afgeknipt.

Letse muggen zijn meedogenloos, dus ik lig weer lekker open. Sorry mama.

Ik werd vanochtend/vannacht wakker en toen hoorde ik mensen herrie maken op straat en het klonk nogal verdacht, alsof er iets gesloopt werd of iets van die strekking, dus ik probeerde of ik vanuit mijn raam(zolder) kon zien wat er aan de hand was. Dat was niet het geval. Ik weer in bed, proberen te slapen, lukt natuurlijk niet, had ondertussen al mijn broer thuis horen komen. Toen ik genoeg moed verzameld had om naar mijn broers kamer te sluipen(niet die net thuiskwam, die van die andere die weg is)en om het gordijn heen naar buiten te gluren, zag ik dat het gewoon stratenmakers waren. Flauw, weg suspense. Kon ook niet meer slapen trouwens, en het is veel te vroeg voor dit soort zaken.

Herman Brusselmans is een Hele Goede Schrijver.