Past allemaal best, gewoon hard genoeg duwen.

Okee, ik loog gister. Nog één klein, minuscuul postje dan.
Ik ben een ramp met inpakken, echt waar. Ik weet dat vrouwen dat horen te kunnen enzo, maar ik dus niet. En ik weet zeker dat ik veel te veel heb meegenomen en dat ik de helft van de kleren die ik heb ingepakt toch niet ga dragen of te warm zijn of zo. Nouja.
Ik ben ook altijd bang dat ik te weinig boeken meeneem, wat vaak niet erg is omdat ik alles herlees, maar toch. Gevolg is wel dat mijn 'handtas' vijf kilo weegt van alle boeken die erin zitten. Schrijf- en tekenboeken niet meegerekend.

Ik was Bert ook nog bijna vergeten, trouwens. Mijn kussen ook. Gelukkig dacht ik er net op tijd aan, en is mijn favoriete kussensloop(die met de vissen) versgewassen. Ik houd van schone kussenslopen. En van de geur van wasmiddel als je je gezicht in je kussen begraaft.
Het is grappig dat we altijd tien keer moeten besluiten dat we écht weggaan, omdat we altijd nog honderd dingen bedenken die nog moeten gebeuren. Het koffiezetapparaat loskoppelen bijvoorbeeld. En ik herinner me net dat ik mijn lenzenvloeistof nog in de handdoekentas moet stoppen.

Lenzenvloeistof is helemaal geen handdoek, maar dat schijnt er niet toe te doen.

Ik moet mijn zonnenbril ook niet vergeten.

Dingen die ik altijd meemóet:

-Mijn eigen kussen
-Bert
-Pleisters
-Een veel te groot etui met alle fijne pennen en potloden erin
-Twee blanco boeken; één om te schrijven en een om te tekenen.

Het is misschien ook wel tijd dat ik aan mijn portfolio begin. Niet dat ik daar tijd voor ga vinden, waarschijnlijk, maar het is een mooi streven.

Hee, het regent.

Voordat we echt weg zijn, is het vast wel droog.

Denk ik.