Het was heel leuk om ze te zien, al stond Jasper achter een plastic palmboom en een verdieping hoger. De liedjes waren met de helft van de band nog steeds mooi. Het is een beetje muziek die de neiging heeft overal in te blijven resoneren.
We keken een Deense film waarin iedereen gek was, behalve één neonazi die gedwongen met de andere mensen in een kerk woonde. Zijn doel was daar om een appeltaart te maken van de appels die aan de appelboom van de kerk groeiden, wat op zich nog tragisch was omdat die appels steeds in gevaar werden gebracht door kraaien, of wormen, of inslaande bliksem. Dat kwam door God, schijnt. Of door de duivel. In ieder geval was het mogelijk om te overleven nadat je een kogel door je oog kreeg, die ook gelijk even je hersentumor ter grootte van een volleybal wegblies. Toch praktisch.
Vandaag begint de eerste echte schooldag. Ik voel me een beetje een brugklasser, met de klassieke pukkel op m'n kin.
No comments:
Post a Comment