Dat ik mijn frans SO heb verkloot, ik gister vergeten ben mijn haar te wassen, en ik een berg economiehuiswerk voor morgen heb, maakte helemaal niets meer uit toen ik net van school naar huis fietste.
Met heel hard The Kooks op je oren(Ja Raaf, ik weet dat jij ze saai vindt, maar blij wordt je er wel van(: ), praktisch blote benen(zie beeldmateriaal voor uitleg), en de zon op je hoofd kan je een glimlach niet onderdrukken. Als het mogelijk is om te dansen terwijl je fietst, ben ik er heel goed in.
En het aanzicht van kleine kindjes in bloemenpakjes, die nors kijken omdat de zon in hun ogen schijnt, werkt ook erg, erg goed mee an de Algehele Vrolijkheid die mij op het moment overmant.
Het is ook vrij lollig, om als je thuiskomt aangevallen te worden door een gigantische rode bank die tegen de muur staat. Was geloof ik even vergeten dat mijn broer verhuist, dus zijn spullen wonen tijdelijk hier en het is een verschrikkelijke puinzooi(maar er staat nu wél een magnetron naast de computer, hmmm).
Dialoog tussen meneer V. en Lot:
Mr. V.: Hee Lot, je staat op mijn lijstje voor vanavond!
L: Ja meneer, mijn ouders willen vanavond met u praten, maar ze zijn best leuk hoor.
Mr. V: Haha, nou, is er nog iets dat ik tegen ze moet zeggen?
L: Meneer, als u slechte dingen over me zegt, zoek ik op waar u woont en kom ik persoonlijk eieren tegen uw huis aan smijten.
Mr. V: -barst in lachen uit- Nou Lot, dat zal wel meevallen hoor.
Sommige leraren zijn net mensen.
Toen mijn ouders waren teruggekeerd van de gesprekken(Mijn vader: "Jouw mentor is wel zo ongeveer de onwetendheid op pootjes), besloten we om uit eten te gaan. Ik greep mijn kans, en rende naar boven om mijn schotsgeruite jurkje(jawel jawel, zonder legging dit keer)aan te trekken. Zelfverzekerd stapte ik, met blote voeten, in mijn hakken van 11 centimeter, totdat mijn moeder zei; "Nou, het is wel een béétje overdressed hoor". Ik heb ze maar aangehouden en besloten dat overdressed juist leuk is omdat iedereen er anders saai uit zou zien, om vervolgens in elke etalageruit te checken of ik er écht niet raar uitzag.
Dat viel trouwens best mee, en ik besloot de mannen die heel hard "Meisjes met rode haren.." begonnen te zingen maar te negeren. (:
Het was heel gezellig, natuurlijk heb ik van al het eten foto's gemaakt(rare gewoonte, maar wel leuk). Na het eten besloten mijn vader en ik een ijsje te halen, en het was ontzettend leuk om met zijn drieën door de lege Zwartjanstraat te slenteren, en te constateren dat het allemaal hele mooie panden zijn die slecht zijn opgeknapt.
Weetje, ik heb geaccepteerd dat sommige dingen altijd raar zullen blijven.
Zoals waarom emping lekker is. Of dat er stermollen bestaan. Waarom liefde soms zo onzettend pijn doet. Hoe gemakkelijk sommige dingen je zo ontzettend in verwarring kunnen brengen, hoe klein ze ook zijn. Waarom ik me soms zo naar voel, zonder reden. Hoe er zoiets bestaat als vriendschap. Waarom Jij nooit zegt hoe je je écht voelt. Waarom het zo moeilijk is om te zeggen wat je precies bedoelt, of wilt, of verwacht.
Waar courgettes vandaan komen. Waarom courgettes soms zuchinni heten, en waarom zuchinni een raar woord is. Courgette ook, trouwens.
Mijn moeder heeft net bedacht dat eenden de koeien van de singel zijn.
No comments:
Post a Comment