Robocop.

Dahag, Meneer Horsten.
We zullen u niet missen.
Alleen misschien het feit dat we gewoon uw les uit konden lopen zonder verdere consequenties.
We wensen u een fijn leven.

SO LONG, SUCKER!

Achnee. Da's zielig.
-chuckles-.

Ken je dat, van die dagen dat je alleen maar naar de klok gaat staren, je weet dat de tijd alleen maar langzamer gaat als je dat doet, maar je kan het niet helpen. Op de één of andere manier worden je ogen dat uurwerk in gezogen en alles wat je kan doen is een beetje zuchten en denken dat dit een hele lange dag wordt.
Het was een hele lange dag.

Behalve toen ik naar Noa ging! Lieve dochter, ik houd van je.
Dann, te amo.
Killian, trololololol. Ja? Nee.
Chloë, I totally want you in my bed.

Killian: "Ja, doe metallic blauw, dan heb je Robocop op je nagels!"
Waarna we één van Dann's duimnagels mochten lakken. En we chocoladecruesli met kaastosti's gingen eten. En we Noa troostende woordjes toeriepen als ze weer een kreet van wanhoop uitstootte omdat haar mobiel sterft. En we Dann uitscholden omdat hij voor de miljoenste keer "Coffee&cigarettes" aan het spelen was, wat, ja okee, ook wel een beetje mijn schuld was omdat ik wilde dat hij het zou spelen. Maar één keertje, jongens. Gimme a break:3.

En ik houd van jullie, dus hah. Niks tegenin te brengen.

Lieve mensen, jullie zijn zo ontzettend waardevol. Blij alsjeblieft nog heel, heel lang bij me. Zonder jullie eindig ik vast in mijn eentje in een apartement van twee bij twee, met alleen een schurftige kat die me niet eens aardig vindt. Bedankt voor alle koffie, vroesenparknachten, dekentjes, knuffels, thee en koekjes. Slechte films, goede gesprekken, goede films, slechte gesprekken, zakdoekjes, nagellakremover, adviezen, kusjes, wattenstaafjes, tandenborstels, slechte muziek, en gelach.

En nu moet ik naar dansles toe.

Getver, wat een korte post.