Je had zijn hoofd moeten zien.

Ik ben het heel erg eens met Raaf. Dat moest ik even zeggen.

Ken je die state of mind, waarin je alles een halve minuut later beleeft dan dat je het werkelijk meemaakt? Ik wel.
And I'm experiencing it at this very moment.
Mensen die achteraf zeggen dat je iets bijzonder leuks hebt gemist, zijn stom. Per definitie. Geen discussie.

Ik wil heel graag heel veel schrijven over dit weekend, maar ik weet gewoon niet hoe. Ik denk niet dat alle ervaringen in kwestie in woorden te beschrijven zijn, en dan heb ik het over de gevoelens die ze teweeg brachten.
Teweeg. Mooi woord.
Ruben zegt dat het mooi is om te zien hoe alle spanning van iemand afvalt. Ik heb hem meerdere keren geslagen voor deze opmerking, maar stiekem vind ik het lief. Ik denk omdat dat over mij gaat, en het eigenlijk een aardige manier is om te zeggen dat ik me over het algemeen vaak veel meer zorgen maar dan strikt noodzakelijk.
Ik weet dat hij gelijk heeft. Maar het was echt heel tof.
Onder water ademen is raar. Omdat het niet kan, maar dan ineens wel. Snap je?
Alles gaat zo langzaam onder water, als je om je heen kijkt zie je mensen als grote, logge vissen voorbijzweven. Of als dikke aliens, als je het mij vraagt.

Het was een goed feest. Fijne muziek. Leuke mensen. Hakan en Amy en Raaf zijn allemaal echt heel erg lief. Om tien over half zeven 's ochtends wakker worden is minder erg als je met z'n zessen bent. Grote broers zijn soms echt partypoopers. Hakan soms ook, ookal is hij lief. Raaf is in haar slaap heel erg warm, en het is leuk om haar over haar rug te kriebelen, omdat ze niet weet of ze dat prettig vindt of niet en eigenlijk heel erg hard wil schreeuwen. Gestreepte jurken zijn een goede basis voor wat girltalk, Raaf is géén uitgezakte bloemkool en rosébier is prettig. Meisjes met rode lippenstift weten altijd welk glas van hen is, wat me erg praktisch lijkt. Steve Vai is een arrogante klootzak, maar zijn muziek maakt wel dat je je kleren uit wil trekken. Grouphugs worden soms achteraf disturbing, maar zijn erg aangenaam, zeker als je het telkens voor elkaar krijgt om helemaal in het midden te staan. Lekker warm.

Mijn moeder is chagrijnig en dat vindt ik echt heel vervelend omdat ik moe ben. En ik heb geen zin om chagrijnig te worden, wat zo dus niet lukt, omdat mijn moeder me aansteekt in haar chagrijnigheid.
Terwijl ik eigenlijk gewoon op het moment best heel gelukkig ben.
Het is heel erg prettig om als niemand kijkt even je hoofd in warme, versgewassen lakens te begraven en de wasmiddellucht op te snuiven. Wat niet wil zeggen dat het onprettig is als er wel iemand kijkt, maar als er opeens aan je gevraagd wordt waarom je in godsnaam met je hoofd in de droger zit, doet dat wel af aan de hele ervaring.

Het is oneerlijk dat mijn moeder chagrijnig is, ik doe nog wel de was voor haar. Nouja.

Ik ben zó moe. Het liefste zou ik nu, met de laatste kracht die ik in mijn benen heb, naar Zuid fietsen en tegen Je aankruipen. Maar dat kan natuurlijk niet, want de realiteit is flauw en onaardig.
Hmpf.
(Grappig dat iemand ooit bedacht heeft om dat geluid op te schrijven.)

's Nachts was er zoveel aan de hand, dat het je zou doen duizelen als je niets gewend zou zijn. De volgende ochtend zie je er niets meer van, alleen een leeg bierflesje op een picknicktafel, en als je er niet bij was geweest had je je niet eens afgevraagd waarom dat flesje daar staat. Het is allemaal goed gekomen, min of meer. Wij kunnen dat, zomaar. Doen we even. Jammer dan.

Sommige mensen snap ik gewoon écht, écht niet. Echt. Niet.
Hoe kunnen jullie soms met jezelf leven, serieus. De manier waarop jullie met je medemens omgaan is voor mij onbegrijpelijk en afschuwelijk. Van die totale onverschilligheid krijg ik wurgneigingen, ook al waren jullie nogal lam, maar nog steeds. Alsjeblieft zeg. Zie je dan niet dat er mensen onder jullie gedrag lijden?

Misschien is The Kooks te vrolijk voor als je brak bent, maar Luke Pritchard is toch wel echt heel mooi. Hmmm.

Ik moest trouwens heel hard lachen om Raaf's laatste blog, ik zeg; we bestellen dat shirt nu acuut.

Ik weet geen interessante deelvraag voor mijn profielwerkstuk en daar baal ik van.

Soms wil ik me op kunnen rollen tot een bal, net als een egeltje, en dat dan niemand me ziet.