Boterhammen en prijskaartjes.

Ik vergeet altijd dat het dodenherdenking is, voor mij is het eigenlijk gewoon vier mei. Eigenlijk voel ik me slecht.
Maar then again, ik denk elke dag al aan mensen die zijn doodgegaan, is dat compensatie?
Ik hoop van wel.

Toch stom eigenlijk, en dat terwijl ik tegenover een oorlogsmonument woon. Er is een Britse piloot gestorven in de singel bij mijn huis, nadat hij zich te pletter had gevlogen. Heftig.

Vrijheid.
Da's volgens mij wanneer je je realiseert dat je niks écht hoeft en dat het dan goed is.
Ofzoiets.
Lijkt me toch lastig.
Ik vind parken al vrijheid, en vrienden en sterren en kampvuren.
En zomeravonden en stranden.
En dat je dan 's ochtends wakker word op een onbekende plaats, en als je om je heen kijkt, zie je al je vrienden die over elkaar heen liggen te slapen. Happy days.

Inmiddels is het al bevrijdingsdag, ik kan niet geloven dat ik gewoon twee dagen over een stukje tekst doe. Is wel schandalig eigenlijk. Maar ja, gedane zaken zijn niet terug te draaien, ofzoiets. Als iemand anders het zegt klinkt het vast logischer.

Cynthia bleef hier slapen. Toch gek eigenlijk, dat ik al haar vrienden ken, en haar huis en haar buurt, en dat ze dan geen idee heeft waar ik eigenlijk vandaan kom. Dus dat hebben we rechtgezet. Wat een opluchting.
De Primark is , ook op dinsdagochtend, een verschrikking. Ik heb leuke kleren gekocht, maar toen we eindelijk buiten stonden voelden we ons alsof we in de Vietnam-oorlog aan het front hadden gestaan of zo. Niet normaal druk, wat een gekkenhuis.

Cynthia zegt dat ze altijd moet lachen als ik iets vertel, ook als het iets ernstigs is. Ze zegt dat ik leuk kan vertellen, maar dat ze zich soms wel schuldig voelt als ze lacht om iets waar ze helemaal niet om hoort te lachen.
Zoals dat mijn haar vast bleef zitten in de föhn, ze ging helemaal kapot.
Mijn haar ook, trouwens. Ik was niet blij.
Cynthia wel(:

Trouwens, is iemand het met me eens dat de Pil echt hogere wiskunde is bijna? Ik dacht, nouja, makkelijk, doe we even.
Niet dus.
Geen idee dat dat ding zoveel bijwerkingen had. Niet dat de kans groot is dat je er daadwerkelijk iets van krijgt, maar toch.
Ben er ook achter gekomen dat ik precies op de grens van ondergewicht en normaal gewicht zit, voor iemand van mijn lengte en leeftijd.
Ik weeg 56 kilo.
Ik ben 1 meter 74 lang.
Wauw.
Stiekem baal ik er een beetje van dat ik maar 1.74 ben, ik had liever 1.75 geweest.
Omdat dat een mooier getal is, snap je?

Ach.
Misschien bestaat er wel helemaal geen 'voor altijd' en veranderen we over honderd jaar weer in dinosaurussen.